jeden

Postawiłam przed nim kolejny kieliszek wódki, starając się, żeby jego ogromne dłonie, głaszczące moje palce w ramach podziękowania nie wyprowadziły mnie z równowagi.

-Gajunia, ale powiedz mi, dlaczego ona mi to robi, skoro ja ją tak kurewsko kocham.

Nie miałam pojęcia, czemu ona mu robi; nie wiedziałam też, jak z nim rozmawiać, albo go spławić, ewentualnie pocieszyć. Nie pomagał Szymuś, który cały czas z lubieżnym uśmiechem na ustach przyglądał się Andrzejowi, a w spodniach urosło mu co nieco.

Barowe znajomości nigdy dobrze się nie kończą, a najlepszym na to dowodem była płacząca na zapleczu Duśka, która uwierzyła jakiemuś bogatemu frajerowi, że właśnie zdradziła go ta jedyna, pocieszała, współczuła, a koniec końców okazało się, że z jego żoną wszystko w porządku, tylko chwilowo była niedyspozycyjna w sprawach erotycznych. To naprawdę zawsze wyglądało podobnie, dlaczego nie zamierzałam poddawać się urokowi Andrzeja, opiekować się nim, jakby był dzieckiem ani analizować wad i zalet wielbionej przez niego Marysi, którą widywałam codziennie, kiedy biegłam na uczelnię.

Wysoka, z cudnymi blond lokami, obdarzona wspaniałą figurą, zawsze nienagannie wyglądająca. Odwracali się za nią wszyscy napotkani faceci, a także część kobiet; ideał i zupełnie przeciwieństwo biednej Gajki z baru na Leśnej.

-Andrzej, za pół godziny zamykamy. Myślę, że powie nieś iść już do domu. Marysia będzie się martwić.- tego ostatniego miałam nie mówić, ale jakoś wymknęło się samo, ale Wrona tylko prychnął z niesmakiem, patrząc, jak znikam na zapleczu.

W domu wita mnie Rumek, zostawiający ślady po swojej czarnej sierści na moich nogach, mokry parapet, bo znów zapomniałam zamknąć okna a padało i sterta naczyń w zlewie. Kolejny samotny wieczór przegadam do kota, obiecując sobie, że zainwestuję w telewizor. Maluję przy jakiś smętnych piosenkach paznokcie na czarno i nazbyt optymistycznie odpisuję na maila będącej w Anglii siostry, ze u mnie wszystko okej, chyba kogoś poznałam, raz w tygodniu odwiedzam rodziców, rzuciłam palenie i zaczęłam rozglądać się za nową pracą. Kiedy starannie ułożone naczynia w suszarce cieszą moje oko, kwiatki są podlane, Rumkowi nie brakuje wody ani karmy, mogę z czystym sumieniem nałożyć za dużą koszulkę do spania i próbować się oszukać, że ten dzień nie był wcale taki zły.

A zły był jak diabli, przez Andrzeja i tą jego Marysieńkę. Zmuszanie mnie do zabawy w psychologa zaczynało mnie już nudzić, a fakt, iż zaczynałam chyba za bardzo lubić Wronę i przyzwyczajać się do jego wizyt, wyprowadzał mnie z równowagi i dziwnie denerwował.

Zasypianie przerywa mi donośne stukanie do drzwi i niemalże jęczę z rozpaczy, kiedy przez judasza zauważam, kto się do mnie dobija. Z westchnieniem otwieram mu drzwi, a on wtacza się do środka i aby nie upaść opiera o wieszak. Wygląda przy tym tak zabawnie, że nie mogę powstrzymać uśmiechu.

-Cześć.- uśmiecha się, dziwnie pozdrawiając mnie ręką i lustrując moje ciało, a jego wzrok spoczywa na nagich udach, co mi się nie podoba.

-Andrzej, chyba jest zbyt późno na odwiedziny.- zauważam, ale on nie słucha, tylko ściąga buty, kurtkę,  i idzie się gościć na moim materacu w sypialni i zajmując go prawie w całości, a sekundę potem na jego piersi ląduje Rumek, który zaczyna mruczeć rozkosznie, gdy Wrona przeczesuje palcami jego czarną sierść.

-Gaja.- unosi lekko głowę, obdarzając mnie niepewnym spojrzeniem, zmętniałym od wypitego alkoholu krążącego w jego żyłach.

-Co?- burczę trochę niegrzecznie, ale chyba mam prawo do bycia zdenerwowaną. Tak, zdecydowanie mam.

-Zrobiłem ci miejsce.- klepie materac obok siebie z tak rozbrajającym uśmiechem, że nie mogę nic innego zrobić, aniżeli położyć się obok niego, chociaż średnio mi się to uśmiecha.

-Jesteś zła?

-Przyłazisz tu w środku nocy pijany, zajmujesz moje miejsce do spania, kot cię polubił i w dodatku tak ładnie pachniesz.- nie wierzę że to ostatnie powiedziałam na głos, ale zapach był naprawdę imponujący, chociaż perfumy przemieszane z alkoholem i fajkami nie powinny pobudzać wyobraźni i kusić.

-To nie odpowiedź na moje pytanie.

-Skąd znasz mój adres?- on się czerwieni; pąsowieją mu policzki, błądzi wzrokiem po suficie i zaczyna dziwnie drgać mu noga. Patrzę na niego z zaskoczeniem, a on niby od niechcenia wzrusza ramionami.

-No co, Szymona zapytałem.- chowa twarz w poduszce.

-I tak po prostu ci powiedział?- unoszę brwi, bo Szymuś nigdy nie był plotkarzem, gadułą ani kimś kto kopie dołki pod kolegami z pracy; raczej postrzegałam go jako uczciwego, fajnego faceta, w którym można się zakochać, gdyby nie jeden mankament: był gejem.

-Gaja, proszę cię, no. Nie każ mi tego mówić.- oczywiste było, że zrobiłam dokładnie odwrotnie, a po chwili nie mogłam uwierzyć, że rozpiął koszulę, wydymał usta, nachylał się i prawił komplementy Rudnickiemu po to, żeby dostać mój adres.

Chciałam powiedzieć coś złośliwego, niemiłego, a najlepiej dotyczącego Marysi, żeby się obraził i poszedł sobie, ale spał już, na moim materacu, opatulony moją kołdrą, z moim kotem na torsie i o zgrozo, pasował do tego wszystkiego.

 ___________

5 dziwnych części, bez rewelacji.

 Jak mam was informować, to zostawcie numer gg.